HAND TRAUMA 24/24 fr en

Compressie van de elleboogszenuw

Compressie van de elleboogszenuw is een aandoening die vergelijkbaar is met het carpaletunnelsyndroom, maar in dit geval is de nervus ulnaris samengedrukt ter hoogte van de elleboog.


Compressie van de elleboogszenuw: symptomen en diagnose

De patiënt heeft minder gevoel in de vierde en vijfde vinger. Dit kan gepaard gaan met pijn ter hoogte van de elleboog, de binnenkant van de onderarm en de hand.
Als de aandoening vergevorderd is, klaagt de patiënt over krachtverlies en, in meer zeldzame gevallen, over verminderde handigheid met de vingers.
In de meest ernstige gevallen ziet men een afname van de spiermassa (spieratrofie), waardoor het kuiltje tussen de duim en de wijsvinger en ook de kuiltjes tussen de botten van de handrug (de ruimte tussen de middelhandsbeentjes) groter worden.

Aan de hand van een klinisch onderzoek kan de diagnose gesteld worden, die bevestigd kan worden door een elektrofysiologisch onderzoek (ook elektromyografie of EMG genoemd). Tijdens dit onderzoek wordt de elektrische stroom geregistreerd die de spieractiviteit weergeeft. Het onderzoek wordt afgerond met een echografie van de elleboog.
In sommige gevallen leveren de aanvullende onderzoeken echter normale resultaten op en kan de diagnose enkel gesteld worden op basis van de klachten van de patiënt.


Compressie van de elleboogszenuw: behandeling en evolutie

Medische behandeling

In de beginfase van de aandoening bestaat de behandeling erin dat de patiënt ‘s nachts een brace moet dragen die de elleboog immobiliseert in een hoek van 60°.

Chirurgische behandeling

In geval van aanhoudende klachten die gepaard gaan met krachtverlies en met pijn die zich vooral ‘s nachts manifesteert, is een chirurgische behandeling nodig.
De ingreep vindt plaats onder locoregionale anesthesie tijdens een dagopname. De elleboog wordt na de operatie niet geïmmobiliseerd.
Het litteken zit aan de binnenkant van de elleboog. In sommige gevallen wordt de zenuw uit zijn tunnel gehaald en verplaatst om bijkomende irritatie tijdens het plooien en strekken van de elleboog te voorkomen, of wanneer de elleboogszenuw zich al buiten zijn normale anatomische positie bevindt.

Na de ingreep verdwijnt de pijn snel, maar gedurende enige tijd kan er sprake zijn van gevoeligheid. Ook het terugwinnen van de kracht kan iets langer duren.

De geopereerde zone kan gedurende enkele weken gevoelig blijven, vooral bij patiënten bij wie de zenuw verplaatst werd.
Wanneer de aandoening reeds vergevorderd is, kan het herstel onvolledig zijn. Het verdient dus de voorkeur om zo snel mogelijk met de behandeling te starten, teneinde de beste resultaten te bereiken.