Een gewricht bestaat uit twee botuiteinden die met kraakbeen zijn bedekt.  Men spreekt van artrose wanneer dit kraakbeen afslijt: het barst, brokkelt af en zal uiteindelijk verdwijnen. Vervolgens ontstaan botuitgroeiingen die de bewegingen hinderen. Artrose is een typische ouderdomsziekte.

Rhizartrose is een vorm van artrose ter hoogte van de duimbasis en komt voornamelijk voor bij vrouwen.

Duimbasisartrose: symptomen en diagnose

Vaak wordt duimbasisartrose, ondanks de duidelijke tekenen op röntgenfoto’s, goed verdragen. In geval van rechtstreekse druk of tijdens een beweging kan duimbasisartrose af en toe pijn veroorzaken, die soms intens is.

Deze pijn gaat gepaard met zwelling en een progressieve verstijving van de duim-wijsvingergreep, waarbij krachtverlies en zelfs een vervorming van de duim optreden. Een röntgenfoto is onmisbaar om de diagnose te bevestigen omdat hierop de kraakbeenslijtage beoordeeld kan worden.

Duimbasisartrose: behandelingen en evolutie

Medische behandeling

In eerste instantie stelt men aan de patiënt een medische behandeling voor:

• Injecties met hyaluronzuur of corticoïden
• Brace tijdens de nacht

Chirurgische behandeling

Wanneer de aandoening gevorderd is of niet op de medische behandeling reageert, kan het gewricht door een prothese worden vervangen.
In tegenstelling tot de andere chirurgische ingrepen zorgt een prothese ervoor dat de duim zijn kracht en volledige mobiliteit terugkrijgt.

De ingreep vindt plaats onder locoregionale anesthesie tijdens een dagopname. Na 3 weken immobilisatie kan ‘zelfrevalidatie’ ervoor zorgen dat de duim weer perfect functioneert en al snel geen pijn meer doet.

Als het niet mogelijk is om een prothese te plaatsen, zal de chirurg het handwortelbeentje met de naam ‘os trapezium’ volledig verwijderen (trapeziectomie) om de oorzaak van de artrosepijn weg te nemen. Het duurt langer om de mobiliteit en kracht terug te winnen dan met een prothese. Ook de gevolgen van de operatie zijn lastiger.