HAND TRAUMA 24/24 fr en

Scafoïdfracturen

Scafoïdfracturen zijn de meest voorkomende fracturen van de handwortelbeentjes.

Deze letsels komen voor na een val of zwaar trauma van de gestrekte pols.

Scafoïdfractuur: diagnose en symptomen

De patiënt klaagt over zwelling en pijn aan de bovenkant van de pols. Tijdens het onderzoek is de palpatie pijnlijk ter hoogte van de fractuur, die soms te zien is op röntgenfoto’s van de pols.

Het onderzoek kan vervolledigd worden met een botscan, een CT-scan van het gewricht of een MRI-scan.

Voor fracturen die zichtbaar zijn op een standaardröntgenfoto, kan het onderzoek ook vervolledigd worden met een botscan om een eventuele verplaatsing op te sporen.

Scafoïdfractuur: behandeling en evolutie

Medische behandeling

Voor fracturen zonder verplaatsing zal een gipsverband ervoor zorgen dat de pols gedurende 8 tot 12 weken geïmmobiliseerd blijft.

Chirurgische behandeling

Voor fracturen zonder verplaatsing wordt onder locoregionale anesthesie osteosynthese uitgevoerd door middel van percutane verpenning (de pen wordt onder radiografische begeleiding ingebracht via een incisie van 4 à 5 mm in de huid). De pols wordt gedurende 15 dagen geïmmobiliseerd met behulp van een afneembare brace. De voordelen van de chirurgische ingreep zijn een kortere immobilisatie en een snellere hervatting van het actieve leven.

Voor fracturen met verplaatsing moet de fractuur gereduceerd worden en een compressieschroef aangebracht worden. De immobilisatie hangt af van de complexiteit van de fractuur (4 tot 8 weken).

De meest voorkomende complicatie bij een scafoïdfractuur is het uitblijven van consolidatie. Hierdoor kan pseudoartrose ontstaan waarvoor een meer ingrijpende operatie (bottransplantatie) noodzakelijk is. Dit soort chirurgie vereist algehele anesthesie en 8 tot 12 weken immobilisatie.